چه خودروهایی به اکتان بوستر نیازمند هستند؟
تمامی خودروهای مجهز به پیشرانههای توربوچارج، سوپرچارج، تزریق مستقیم و یا ضریب تراکم بالای ۱۰.۵/۱ برای حفظ کارایی مطلوب، دوام و لذت سواری ناگزیر از مصرف دایم سوخت اکتان بالا هستند.
مزایای اکتان دکتر فست
مزایای ویژه اکتان بوستر دکتر فست شامل فرمولاسیون ویژه آن است که درصورت پایین بودن کیفیت سوخت پایه میتوان میزان بوستر افزوده شده را براحتی تا یک و نیم برابر افزایش داد. همچنین به مدد این فرمول ویژه رسوبگذاری و خوردگی در باک یا مسیر سوخت رسانی ایجاد نخواهد شد، لذا محصول ما جزو معدود محصولات بازار است که سبب کاهش عمر مفید موتور حتی در مصرف طولانی مدت نیز نمیشود. درضمن تولید داخل بودن این محصول امکان عرضه مستمر از طریق مراکز معتبر با یک قیمت رقابتی را فراهم مینماید
تاریخچه و سیر تکامل اکتانبوسترها
تاریخچه استفاده از ترکیبات اکتان افزا به دهه بیست میلادی و شرکت جنرال موتورز نسبت داده میشود. همچنین اولین اکتانبوستر شناخته تترا اتیلسرب میباشد که علاوه از قابلیت افزایش عالی تراکمپذیری بنزین، به علت خاصیت شبه بافری جلوی ایجاد رسوبات میکروجوش مابین سوپاپ دود و نشیمنگاهش را نیز میگیرد. ارزانی و تاثیر مثبت این ماده به حدی بود که برای افزایش اکتان سوخت موتورهای سوپرچارج هواپیماهای جنگ دوم تا عدد ۱۵۰ استفاده شد. تتراتیلسرب به دلیل ارزانی، علیرغم اثرات بسیار زیانبار سمی بر محیط زیست، رسوب روی شمع، تخریب کاتالیزور و سمیت تجمعی در موجودات زنده و ایجاد زایمان زودرس و افت ضریب هوشی در کودکان، تا اواخر قرن قبلی میلادی در بعضی کشورها به کار رفت. امروزه بنزین سربدار فقط برای پیشرانههای پیستونی بعضی هواپیماها قابل دسترسی ست.
از اواسط دهه هفتاد، اهمیت یافتن مسائل زیست محیطی و مجهز شدن تدریجی خودروها به کاتالیزور، از طرفی خودروسازان را ملزم به باز طراحی ساختار موتور و متریال سوپاپ دود و از طرف دیگر شرکتهای نفتی را مجبور به جایگزین نمودن تترا اتیل سرب نمود.
به فاصلهی اندک مادهای بنام متیلتریتاریبوتیلاتر (MTBE) جایگزین سرب گردید که پس از مدتی به خاطر محلول بودن در آب و ایجاد آلودگی شدید آبهای سطحی و ایجاد پدیده مهدود فتوشیمیایی در هوا کنار گذاشته شد. اما درگذر زمان اصلاحاتی در فرمولاسیون این ترکیبات انجام شده و آمیل و بوتیل اتر ها مورد استفاده قرارگرفتند که سرانجام به علت تداوم آثار آلایندگی و جذب انرژی احتراق که کاهش توان تولیدی موتور و افزایش مصرف سوخت را در پی داشت، یکی پس از دیگری محدود و ممنوع شدند.
یکی از مواد دیگری که با قیمت ارزان در دسترس قرار داشت و اثرات آنتیناک مناسبی تامین مینمود، اتانول است که امروزه نیز برای تامین سوخت مصرفی خودروهای درونسوز در بعضی ممالک پیشرفته غیر نفتی که خودرو کالایی مصرفی محسوب میشود با بنزین مخلوط میگردد. ولی اولا به علت توان جذب بسیار بسیار بالای رطوبت برای استفاده طولانی مدت خصوصا در مناطق مرطوب مناسب نیست ثانیا دسترسی به نوع کاملا خالص و بدون آب اتانول چندان هم ارزان تمام نمیشود. ضمنا، در صورت افزایش غلظت اتانول نیاز به تغییر برنامه ریزی ecu و تغییر سایز انژکتور ها میباشد.
محققان در ادامه جستجو برای تامین سوخت اکتان بالای ارزان، سالم و قابل عرضه از پمپهای بنزین سراغ ترکیباتی با ساختار شبه نمک آلی از فلزات نمودند که معروفترین ماده از این دسته MMT ست.
متیل سایکلوپنتادینیل منگنز تریکربونیل مادهای ست که با قیمت مناسب در دسترس بوده و با غلظت پایین قادر به ایجاد اثرات آنتیناک خوبی میباشد. اما به دلیل ایجاد مسمومیت تدریجی در کاتالیزور و بالطبع ایجاد آلایندگی، همچنین رسوبگذاری قابل توجه در موتورهای جدید، برای استفاده گسترده و طولانی مقبولیت چندانی نیافت. سایر نمکهای مشابه حاوی نیکل یا آهن مانند فرروسین نیز به مرور ساخته شدند که کمابیش با همین مشکل مواجه بوده و هستند.
پس از آن نوبت استفادهی ترکیبات انواع مواد آروماتیک ساده و گاها شاخه دار مانند بنزن و تولوئن بود که علیرغم تاثیر قابل قبول خاصیت سرطانزایی شدیدی چه در حالت مایع و چه بخار داشتند همچنین سنتز و ترکیبات شامل موادی بدون کاهش قدرت و دمای احتراق، چندان هم مقرون به صرفه نبود.
ظاهرا مدتزمانی لازم بود تا افزایش تعداد خودروهای نیازمند سوخت اکتان بالا تولید بنزین ایزو اکتان را به روشهای برنچینگ یا کراکینگ در پالایشگاه مقرون به صرفه نماید.
امروزه سعی میشود تا با تولید بنزینهای باصطلاح ایزواکتان و عرضه به صورت درجه بندی شده در جایگاهها، سوخت متناسب با نیاز هر خودرو از نظر فنی و اقتصادی قابل دسترس باشد.